Ήταν
επιλογή σας να έχουν τα παιδιά σας μικρή διαφορά ηλικίας, για να
παίζουν μαζί και να είναι φίλοι μεγαλώνοντας. Τα πρώτα χρόνια, όμως,
είναι δύσκολα. Ίσως πιο δύσκολα από όσο είχατε φανταστεί. Μόνο εσείς,
λοιπόν, μπορείτε να καταλάβετε απόλυτα τα παρακάτω:
Όταν
το πρώτο παιδί είναι 2 ετών και το μωρό μόλις λίγων μηνών, δίνετε αγώνα
για να βάλετε το μωρό στο ίδιο πρόγραμμα -π.χ. φαγητού και ύπνου- που
έχετε ήδη το πρώτο. Ο αγώνας συνήθως χάνεται, με αποτέλεσμα, για να μην
καταστρέψετε ό,τι πέτυχατε με το πρώτο (π.χ. να κοιμάται στο κρεβάτι
του), να κακομαθαίνετε το δεύτερο (και να κοιμάται μαζί σας!).
Αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά και δεν περπατούν ακόμα -ή δεν περπατούν για ώρα μόνα τους- είναι απαραίτητο είτε να έχετε δύο καροτσάκια (άρα να μην μπορείτε να βγείτε μόνη σας για βόλτα), είτε να έχετε μια ειδική βάση στο καροτσάκι του μωρού, για να πατά το μεγάλο όταν πηγαίνετε βόλτα. Τι γίνεται, όμως, όταν και το μεγάλο ύστερα από λίγο κουράζεται; Ή όταν θέλει να κατέβει από τη βάση ενώ περπατάτε; ...Καλή τύχη!
Όσο περισσότερα είναι τα παιδιά, τόσο περισσότερα είναι και τα έξοδα. Μεγάλη, επίσης, είναι η ανάγκη για χώρους και δη για μεγάλο αυτοκίνητο! Πού θα μπουν τα δύο καρότσια που αναφέραμε παραπάνω;
Για την ακρίβεια, είναι σχεδόν αδύνατο το ένα να αφήσει το άλλο να κοιμηθεί. Υπάρχει, ωστόσο, ένα δίωρο μέσα στη νύχτα, συνήθως 12 με 2, που μπορεί και να επικρατήσει απόλυτη ησυχία στο σπίτι. Ιερό δίωρο!
Είναι πρακτικά αδύνατο να θηλάζετε, ταΐζοντας ταυτόχρονα το μεγαλύτερο παιδί!
Για τον ευνόητο λόγο ότι δεν έχετε τέσσερα χέρια.
Είστε στην κουζίνα ταΐζοντας το μεγάλο. Ξυπνάει το μωρό και πάτε να το δείτε. Μέχρι να γυρίσετε, το μεγάλο έχει ρίξει όλο το φαγητό στο πάτωμα. Πάτε στην κουζίνα να δείτε τι συμβαίνει, μπουσουλάει το μωρό από πίσω. Σας θυμίζει κάτι;
Είτε λόγω τύψεων ότι το παραμελείτε, είτε επειδή ευθέως σας ζητά για να ασχοληθείτε μαζί του, πάντα αφιερώνετε περισσότερο χρόνο στο μεγαλύτερο παιδί, προσπαθώντας να καλύψετε τουλάχιστον τις βιολογικές ανάγκες του μωρού. Και καταλήγετε με ακόμα περισσότερες τύψεις.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα, εκτός από τις στιγμές που το μεγάλο παιδί αρχίζει να παλιμπαιδίζει ζητώντας σας να θηλάσει κι εκείνο ή όταν αρχίζει να υιοθετεί συμπεριφορές μωρού, κλαίγοντας και τσιρίζοντας χωρίς λόγο –συνήθως για να κερδίσει την προσοχή σας.
από Έλενα Μπούλια -www.mama365.gr
Ό, τι έχετε μάθει στο πρώτο... πάει περίπατο στο δεύτερο
Τα δύο καροτσάκια
Αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά και δεν περπατούν ακόμα -ή δεν περπατούν για ώρα μόνα τους- είναι απαραίτητο είτε να έχετε δύο καροτσάκια (άρα να μην μπορείτε να βγείτε μόνη σας για βόλτα), είτε να έχετε μια ειδική βάση στο καροτσάκι του μωρού, για να πατά το μεγάλο όταν πηγαίνετε βόλτα. Τι γίνεται, όμως, όταν και το μεγάλο ύστερα από λίγο κουράζεται; Ή όταν θέλει να κατέβει από τη βάση ενώ περπατάτε; ...Καλή τύχη!
Το γεγονός ότι χρειάζεστε νταλίκα για αυτοκίνητο
Όσο περισσότερα είναι τα παιδιά, τόσο περισσότερα είναι και τα έξοδα. Μεγάλη, επίσης, είναι η ανάγκη για χώρους και δη για μεγάλο αυτοκίνητο! Πού θα μπουν τα δύο καρότσια που αναφέραμε παραπάνω;
Το ότι είναι (σχεδόν) αδύνατον να κοιμηθούν ταυτόχρονα
Για την ακρίβεια, είναι σχεδόν αδύνατο το ένα να αφήσει το άλλο να κοιμηθεί. Υπάρχει, ωστόσο, ένα δίωρο μέσα στη νύχτα, συνήθως 12 με 2, που μπορεί και να επικρατήσει απόλυτη ησυχία στο σπίτι. Ιερό δίωρο!
Ή να φάνε ταυτόχρονα
Είναι πρακτικά αδύνατο να θηλάζετε, ταΐζοντας ταυτόχρονα το μεγαλύτερο παιδί!
Ή να αλλάξουν πάνα ταυτόχρονα
Για τον ευνόητο λόγο ότι δεν έχετε τέσσερα χέρια.
Στο σπίτι χρειάζεται να είστε σε 2 μέρη ταυτόχρονα
Είστε στην κουζίνα ταΐζοντας το μεγάλο. Ξυπνάει το μωρό και πάτε να το δείτε. Μέχρι να γυρίσετε, το μεγάλο έχει ρίξει όλο το φαγητό στο πάτωμα. Πάτε στην κουζίνα να δείτε τι συμβαίνει, μπουσουλάει το μωρό από πίσω. Σας θυμίζει κάτι;
Το μεγαλύτερο παιδί είναι πιο..."προνομιούχο"
Είτε λόγω τύψεων ότι το παραμελείτε, είτε επειδή ευθέως σας ζητά για να ασχοληθείτε μαζί του, πάντα αφιερώνετε περισσότερο χρόνο στο μεγαλύτερο παιδί, προσπαθώντας να καλύψετε τουλάχιστον τις βιολογικές ανάγκες του μωρού. Και καταλήγετε με ακόμα περισσότερες τύψεις.
Το μικρό τραβάει το μεγάλο πίσω και το μεγάλο το μικρό μπροστά
Αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα, εκτός από τις στιγμές που το μεγάλο παιδί αρχίζει να παλιμπαιδίζει ζητώντας σας να θηλάσει κι εκείνο ή όταν αρχίζει να υιοθετεί συμπεριφορές μωρού, κλαίγοντας και τσιρίζοντας χωρίς λόγο –συνήθως για να κερδίσει την προσοχή σας.
Δεν δίνεται (σχεδόν) ποτέ η ευκαιρία να προσπαθήσετε για τρίτο παιδί...
Ήταν
επιλογή σας να έχουν τα παιδιά σας μικρή διαφορά ηλικίας, για να
παίζουν μαζί και να είναι φίλοι μεγαλώνοντας. Τα πρώτα χρόνια, όμως,
είναι δύσκολα. Ίσως πιο δύσκολα από όσο είχατε φανταστεί. Μόνο εσείς,
λοιπόν, μπορείτε να καταλάβετε απόλυτα τα παρακάτω:
Όταν
το πρώτο παιδί είναι 2 ετών και το μωρό μόλις λίγων μηνών, δίνετε αγώνα
για να βάλετε το μωρό στο ίδιο πρόγραμμα -π.χ. φαγητού και ύπνου- που
έχετε ήδη το πρώτο. Ο αγώνας συνήθως χάνεται, με αποτέλεσμα, για να μην
καταστρέψετε ό,τι πέτυχατε με το πρώτο (π.χ. να κοιμάται στο κρεβάτι
του), να κακομαθαίνετε το δεύτερο (και να κοιμάται μαζί σας!).
Αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά και δεν περπατούν ακόμα -ή δεν περπατούν για ώρα μόνα τους- είναι απαραίτητο είτε να έχετε δύο καροτσάκια (άρα να μην μπορείτε να βγείτε μόνη σας για βόλτα), είτε να έχετε μια ειδική βάση στο καροτσάκι του μωρού, για να πατά το μεγάλο όταν πηγαίνετε βόλτα. Τι γίνεται, όμως, όταν και το μεγάλο ύστερα από λίγο κουράζεται; Ή όταν θέλει να κατέβει από τη βάση ενώ περπατάτε; ...Καλή τύχη!
Όσο περισσότερα είναι τα παιδιά, τόσο περισσότερα είναι και τα έξοδα. Μεγάλη, επίσης, είναι η ανάγκη για χώρους και δη για μεγάλο αυτοκίνητο! Πού θα μπουν τα δύο καρότσια που αναφέραμε παραπάνω;
Για την ακρίβεια, είναι σχεδόν αδύνατο το ένα να αφήσει το άλλο να κοιμηθεί. Υπάρχει, ωστόσο, ένα δίωρο μέσα στη νύχτα, συνήθως 12 με 2, που μπορεί και να επικρατήσει απόλυτη ησυχία στο σπίτι. Ιερό δίωρο!
Είναι πρακτικά αδύνατο να θηλάζετε, ταΐζοντας ταυτόχρονα το μεγαλύτερο παιδί!
Για τον ευνόητο λόγο ότι δεν έχετε τέσσερα χέρια.
Είστε στην κουζίνα ταΐζοντας το μεγάλο. Ξυπνάει το μωρό και πάτε να το δείτε. Μέχρι να γυρίσετε, το μεγάλο έχει ρίξει όλο το φαγητό στο πάτωμα. Πάτε στην κουζίνα να δείτε τι συμβαίνει, μπουσουλάει το μωρό από πίσω. Σας θυμίζει κάτι;
Είτε λόγω τύψεων ότι το παραμελείτε, είτε επειδή ευθέως σας ζητά για να ασχοληθείτε μαζί του, πάντα αφιερώνετε περισσότερο χρόνο στο μεγαλύτερο παιδί, προσπαθώντας να καλύψετε τουλάχιστον τις βιολογικές ανάγκες του μωρού. Και καταλήγετε με ακόμα περισσότερες τύψεις.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα, εκτός από τις στιγμές που το μεγάλο παιδί αρχίζει να παλιμπαιδίζει ζητώντας σας να θηλάσει κι εκείνο ή όταν αρχίζει να υιοθετεί συμπεριφορές μωρού, κλαίγοντας και τσιρίζοντας χωρίς λόγο –συνήθως για να κερδίσει την προσοχή σας.
Κι, όμως, οι επιμένοντες νικούν!
- See more at: http://www.mama365.gr/24423/ta-provlhmata-poy-antimetopizei-mia-mama-me-paidia.html#sthash.SSvI3G12.dpuf
Κι, όμως, οι επιμένοντες νικούν!Ό, τι έχετε μάθει στο πρώτο... πάει περίπατο στο δεύτερο
Τα δύο καροτσάκια
Αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά και δεν περπατούν ακόμα -ή δεν περπατούν για ώρα μόνα τους- είναι απαραίτητο είτε να έχετε δύο καροτσάκια (άρα να μην μπορείτε να βγείτε μόνη σας για βόλτα), είτε να έχετε μια ειδική βάση στο καροτσάκι του μωρού, για να πατά το μεγάλο όταν πηγαίνετε βόλτα. Τι γίνεται, όμως, όταν και το μεγάλο ύστερα από λίγο κουράζεται; Ή όταν θέλει να κατέβει από τη βάση ενώ περπατάτε; ...Καλή τύχη!
Το γεγονός ότι χρειάζεστε νταλίκα για αυτοκίνητο
Όσο περισσότερα είναι τα παιδιά, τόσο περισσότερα είναι και τα έξοδα. Μεγάλη, επίσης, είναι η ανάγκη για χώρους και δη για μεγάλο αυτοκίνητο! Πού θα μπουν τα δύο καρότσια που αναφέραμε παραπάνω;
Το ότι είναι (σχεδόν) αδύνατον να κοιμηθούν ταυτόχρονα
Για την ακρίβεια, είναι σχεδόν αδύνατο το ένα να αφήσει το άλλο να κοιμηθεί. Υπάρχει, ωστόσο, ένα δίωρο μέσα στη νύχτα, συνήθως 12 με 2, που μπορεί και να επικρατήσει απόλυτη ησυχία στο σπίτι. Ιερό δίωρο!
Ή να φάνε ταυτόχρονα
Είναι πρακτικά αδύνατο να θηλάζετε, ταΐζοντας ταυτόχρονα το μεγαλύτερο παιδί!
Ή να αλλάξουν πάνα ταυτόχρονα
Για τον ευνόητο λόγο ότι δεν έχετε τέσσερα χέρια.
Στο σπίτι χρειάζεται να είστε σε 2 μέρη ταυτόχρονα
Είστε στην κουζίνα ταΐζοντας το μεγάλο. Ξυπνάει το μωρό και πάτε να το δείτε. Μέχρι να γυρίσετε, το μεγάλο έχει ρίξει όλο το φαγητό στο πάτωμα. Πάτε στην κουζίνα να δείτε τι συμβαίνει, μπουσουλάει το μωρό από πίσω. Σας θυμίζει κάτι;
Το μεγαλύτερο παιδί είναι πιο..."προνομιούχο"
Είτε λόγω τύψεων ότι το παραμελείτε, είτε επειδή ευθέως σας ζητά για να ασχοληθείτε μαζί του, πάντα αφιερώνετε περισσότερο χρόνο στο μεγαλύτερο παιδί, προσπαθώντας να καλύψετε τουλάχιστον τις βιολογικές ανάγκες του μωρού. Και καταλήγετε με ακόμα περισσότερες τύψεις.
Το μικρό τραβάει το μεγάλο πίσω και το μεγάλο το μικρό μπροστά
Αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα, εκτός από τις στιγμές που το μεγάλο παιδί αρχίζει να παλιμπαιδίζει ζητώντας σας να θηλάσει κι εκείνο ή όταν αρχίζει να υιοθετεί συμπεριφορές μωρού, κλαίγοντας και τσιρίζοντας χωρίς λόγο –συνήθως για να κερδίσει την προσοχή σας.
Δεν δίνεται (σχεδόν) ποτέ η ευκαιρία να προσπαθήσετε για τρίτο παιδί...
Κι, όμως, οι επιμένοντες νικούν!
- See more at: http://www.mama365.gr/24423/ta-provlhmata-poy-antimetopizei-mia-mama-me-paidia.html#sthash.SSvI3G12.dpuf
από Έλενα Μπούλια -www.mama365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου