Παλαμήδι«Ολα τα κάστρα κι αν χαθούν και όλα κι αν ρημάξουν, το Παλαμήδι το όμορφο Θεός να το φυλάει», λέει ο λαός μέσα από το δημοτικό τραγούδι. 

Το επιβλητικό φρούριο του Παλαμηδίου υψώνεται 216 μέτρα πάνω από την πόλη του Ναυπλίου και μπορεί κανείς να το επισκεφθεί ανεβαίνοντας με αυτοκίνητο από την ανατολική πλευρά. Οι πιο τολμηροί και ρομαντικοί φθάνουν στην κορυφή από τα 999 σκαλιά.

Κατασκευάστηκε την περίοδο 1687-1715 από τους Βενετούς και συγκεκριμένα από τον πορθητή Φραγκίσκο Μοροζίνη, αφού κατέλαβαν το λόφο στον οποίο βρίσκεται, ύστερα από σφοδρή μάχη με τους Οθωμανούς, κατά τον Βενετοτουρκικό Πόλεμο. Ο σκοπός ήταν να αποτελέσει το κύριο αμυντικό στήριγμα του Ναυπλίου, που ήταν η πρωτεύουσα της Πελοποννήσου. Το Παλαμήδι είναι ένα τυπικό φρούριο μπαρόκ, σε σχέδια των μηχανικών Giaxich και Lasalle. Τότε, θεωρήθηκε μνημείο οχυρωματικής τεχνικής και αποτελειται από 8 προμαχώνες, τριγυρισμένους με τείχη.  Οι προμαχώνες συνδέονται μεταξύ τους με έναν αυλόγυρο, που ονομάζεται τείχος του περιβόλου. Αυτά τα 8 οχυρά (προμαχώνες) είχαν αρχικά βενετσιάνικα ονόματα, μετά τουρκικά και τέλος αρχαία ελληνικά (Φωκιανός, Θεμιστοκλής, Μιλτιάδης, Επαμεινώνδας, Λεωνίδας, Αχιλλέας κ.λ.π.).

Παρ' όλο που τότε εθεωρείτο απόρθητο, κυριεύθηκε σχετικά εύκολα από τους Τούρκους το 1715 στον τελευταίο Βενετοτουρκικό Πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης μετά από πολλές προσπάθειες και αποτυχίες, τη νύχτα της 29ης Νοεμβρίου του 1822,  οι Έλληνες καταλαμβάνουν το Παλαμήδι με τους ολαρχηγούς, Στάικο Σταϊκόπουλος και Μοσχονησιώτη. Επειτα από λίγο έφθασε ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος ανάγκασε τη φρουρά του Ναυπλίου να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί. Στις 30 Νοεμβρίου εορτάζεται η επέτειος της αλώσεως.

Ένας από τους προμαχώνες του φρουρίου, ο επονομαζόμενος «Μιλτιάδης» χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή του ήρωα της Επανάστασης Θ. Κολοκοτρώνη. Από το "Θεμιστοκλή", ο Χασάν Πασάς γκρέμιζε με δόλο Αρβανίτες. Από τότε, η περιοχή πήρε το όνομα Αρβανιτιά.

Στο φρούριο υπάρχει και το ιστορικό εκκλησάκι του Αποστόλου Ανδρέα, κτισμένο από την εποχή των Ενετών. Στεγάζεται με ημικυλινδρικό θόλο και εισχωρεί κατά το ανατολικό μισό μέρος μέσα σε μία από τις καμάρες που στηρίζουν τον περίπατο των τειχών. Το ελεύθερο μέρος του είναι δίκλιτο.

Μπούρτζι

Το Μπούρτζι ή «Καστέλι» (Castello dello Soglio) κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821, είναι ένα μικρό οχυρωμένο νησάκι στην είσοδο του κόλπου του Ναυπλίου. Οχυρώνεται για πρώτη φορά κατά την περίοδο της Α΄ Ενετοκρατίας (1389-1540) από τον Ενετό Pasqualigo, ο οποίος ανέθεσε τις εργασίες στον αρχιτέκτονα Antonio Gambello. Την αλλαγή της μορφής του κάστρου σε ρυθμό Αναγέννησης, σύμφωνα με τις ανάγκες της πολιορκητικής και με τις νέες απαιτήσεις, μπορεί να παρατηρήσει κανείς στο Μπούρτζι. Το 1715 το κάστρο καταλαμβάνεται από τους Τούρκους, μέχρι το 1822, οπότε και περιέρχεται στην κυριότητα των Ελλήνων.

Μπούρτζι στα τουρκοαραβικά, σημαίνει "νησί-φρούριο", ενώ παλαιότερα το νησάκι είχε το όνομα των Αγίων Θεοδώρων. Η τουρκική ονομασία τελικά επικράτησε.

Αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης οχύρωσης της πόλης για πολλούς αιώνες. Στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση του νέου ελληνικού κράτους το κάστρο χρησίμευσε ως κατοικία των δημίων γιατί ήταν "μισητοί στους κατοίκους του Ναυπλίου". Στη δεκαετία του ΄50 λειτούργησε εκεί ξενοδοχείο, το οποίο εκμεταλλεύθηκε ιδιώτης. Το ξενοδοχείο φιλοξένησε πολλές και διάσημες προσωπικότητες.

Σήμερα ο χώρος είναι επισκέψιμος με βαρκάκι από το λιμάνι του Ναυπλίου. Τα καλοκαίρια οργανώνονται μουσικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις  με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. 

Πλατεία Συντάγματος

Στο κέντρο σχεδόν του Ναυπλίου η πλατεία Συντάγματος, πλατεία του πλατάνου κατά την επανάσταση, περιστοιχίζεται από ιστορικά κτήρια όπως η παλιά βουλή, το ανάκτορο Ιωάννη Καποδίστρια, το σπίτι του Θ. Κολοκοτρώνη, η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και το αρχαιολογικό μουσείο. Εδώ δρισκόταν τα σπίτι των περισσότερων οπλαρχηγών του 1821.

Η παλιά βουλή (η πρώτη των Ελλήνων) φιλοξενούσε το Βουλευτικό, ένα από τα δύο σώματα μαζί με το εκτελεστικό που δημιουργήθηκαν στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το 1822. Το κτίριο που σήμερα έχει αναπαλαιωθεί παλαιότερα στέγαζε τουρκικό τζαμί.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ναυπλίου στεγάζεται σε ένα τριώροφο πετρόκτιστο κτίριο, εκθέτοντας σπουδαία ευρήματα της Προϊστορικής και Μυκηναϊκής Περιόδου. Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε από τους Βενετούς σαν οπλοστάσιο.

Ακροναυπλία

Η Ακροναυπλια κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Αποτελείται από τρία επίπεδα, καθένα εκ των οποίων ήταν κι ένα ξεχωριστό κάστρο. Τα τείχη της έχουν ύψος 85μ., πλάτος 400μ. και μήκος 900 μέτρα.

Το πρώτο τείχος, από το οποίο σώζονται μόνο ερείπια, κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα φρούριο από τους Φράγκους, την οχύρωση του οποίου ολοκλήρωσαν οι Ενετοί. Κάτω από την ακρόπολη και στο βορειοδυτικό μέρος της χερσονήσου οι Ενετοί έχτισαν το φρούριο του Τόρου με πέντε κανόνια, που έδωσαν στο κάστρο την ονομασία "Τα πέντε αδέλφια".

Το 1822 οι Τούρκοι παρέδωσαν το κάστρο στον τότε αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ο οποίος υψώνει στις επάλξεις τη σημαία της ελευθερίας. Η μοίρα όμως του επιφύλασσε σκληρό παιχνίδι αφού 10 περίπου χρόνια αργότερα (1833) βρέθηκε στο ίδιο κάστρο φυλακισμένος.

Επί Καποδίστρια, χτίστηκαν μια εκκλησία και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο και επισκευάστηκαν η οχύρωση και ο οπλισμός. Μετά το 1821 χρησιμοποιήθηκε σαν στρατόπεδο αλλά και σαν φυλακή

Για πολλά χρόνια "φιλοξένησε" αντικαθεστωτικούς και πολιτικούς κρατούμενους. Αργότερα, επί βασιλείας Παύλου του Α', οι φυλακές αυτές κατεδαφιστηκαν και στη θέση τους ανεγέρθηκε ξενοδοχείο

Παλιά πόλη του Ναυπλίου

Η κοιτίδα της πόλης, με τα στενά σοκάκια και τα παραδοσιακά σπίτια να μας μεταφέρουν σε αλλοτινές εποχές. Μια βόλτα στην οδό Βασ. Κωνσταντίνου θα σας αποκαλύψει το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης και την αισθητική της. Είναι ο πρώτος δρόμος που κατασκευάστηκε με τις κλασικές προδιαγραφές στην Ελλάδα, πρωτοβουλία του Ιωάννη Καποδίστρια, που ήθελε δρόμους και πόλεις ίδιες με τις προδιαγραφές των ευρωπαϊκών. Όλη η παλαιά πόλη έχει ρυμοτομηθεί από την εποχή του Καποδίστρια, με σχεδιασμό του μηχανικού Σταμάτη Βούλγαρη.

Στην αρχή του μεγάλου δρόμου, εκεί που σήμερα συναντάται το Άγαλμα του Όθωνα, χτίστηκε το σπίτι του και είναι γνωστό ως «παλατάκι». Κάηκε το 1929. Στη συμβολή του «Μεγάλου Δρόμου» με την οδό Τερζάκη, βρίσκεται η πρώτη Στρατιωτική Σχολή στην Ελλάδα, ενώ στο τέλος του, στην Πλατεία Συντάγματος, υπάρχει ένα σπουδαίο κτίριο, το βενετσιάνικο οπλοστάσιο, που χτίστηκε το 1713. Από το 1930, φιλοξενεί το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ναυπλίου.

Στη γωνία των οδών Συγγρού και Πλαπούτα, βρίσκεται το σπίτι του Άρμανσπεργκ, του επικεφαλή της Τριανδρίας των Αντιβασιλέων επί Όθωνος. Στη συνέχεια συναντάται το θαυμάσιο Δικαστικό Μέγαρο, ενώ νοτιότερα υπάρχει η οικία του Νικηταρά. Περιηγητικό ενδιαφέρον έχει μια επίσκεψη στην Πλατεία των Τριών Ναυάρχων (Κόρδικτον, Δεριγνύ και Χέϋδεν). Στον ίδιο χώρο της πλατείας βρίσκεται το μνημείο του Δ. Υψηλάντη και γύρω της το κτίριο του πρώτου Ελληνικού Γυμνασίου, που χτίστηκε το 1833 και το πρώτο Φαρμακείο. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και το κτίριο της πρώτης Ελληνικής Σχολής Ευελπίδων, ιδρυθέν το 1829.

Με χιλιάδες τόμους βιβλίων, έχει εγκατασταθεί η Βιβλιοθήκη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Παλαμήδης» στην οδό Αμαλίας. Ο δρόμος από τη βιβλιοθήκη οδηγεί στην Πλατεία Συντάγματος, όπου βρίσκονταν οι οικίες πολλών αγωνιστών του 1821. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν διατηρητέα, το κτίριο του Παλαιού Βουλευτικού (που σήμερα φιλοξενεί το Ωδείο), το Τζαμί, το Μουσείο του Ναυπλίου (πρώην ενετικό κτίσμα) και οι φυλακές Λεονάρδου. Μια επίσκεψη στο Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, στην Μητρόπολη του Ναυπλίου, όπου δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας από τους Μαυρομιχάληδες το 1831, και στην Πινακοθήκη, θα γεμίσουν με εικόνες θαυμασμού κάθε επισκέπτη.

Εκτός από τα πολλά αξιοθέατα στην παλιά πόλη θα βρείτε παραδοσιακά μαγαζιά που θα σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον αλλά και πολλές καφετέριες και ταβέρνες που θα συμπληρώσουν τη βόλτα σας.